بخش از مهمترین آزمايش كارهاى سرك سازى عبارتند از:

1. MDD ( Maximum dry density):

این تست بيش ترين حد کثافت مواد خشک را تعیین می کند، و همچنان جهت تعیین اندازه تپك مواد در بخش سرک سازى استفاده مى گردد.

2. FDT (Field density test):

توسط اين آزمايش تعیین کثافت مواد ساختمانى در ساحه کار انجام مى گردد.

3. OMC (Optimum moisture content):

حد مناسب رطوبت و یا حد مطلوب مقدار رطوبت مواد برای تپك كارى مواد ساختمانى می باشد. این آزمايش در جریان آزمايش MDD به دست می آید.

4. DCP (Dynamic cone parameters):

با اين آزمايش ساحوی كه توسط آله مخروطی شکل به خاطر آزمايش CBR انجام مى شود، حدود 15 مرتبه در ساحه به مواد ضربه زده می شود.

5. LL ( Liquit limit):

این آزمايش حد کشش و ارتجاعیت مواد ساختمانى را تعیین مى نمايد.

6. PL (Plastic limit):

توسط اين آزمايش حد پلاستیکیت مواد ساختمانى تعیین می گردد.

7. CBR (California bearing ratio):

توسط این آزمايش، مقاومت فشاری مواد ساختمانى تعیین مى گردد، که در طبقه های Subgrade، Sub base و Base course بستر سرک انجام می گردد، طوریکه مواد را 96 ساعت در آب می گذارند تا این که اندازه تورم آن معلوم گردد.

8. FM (Finesse modules):

توسط این آزمايش ضریب میدگی ریگ به دست می آيد که برای پلستر کاری جدا، برای سنگ کاری جدا و ... مورد آزمايش قرار می گيرد.

9. SPT (Standard penetration test):

توسط این آزمايش ضریب نفوذ و یا قابلیت نفوذ پذیری مواد تعیین می گردد.